Je hoort heel vaak dat mensen die een burn out hebben gehad, dit vaak nog een keer krijgen of misschien wel drie keer krijgen. Ik krijg ook regelmatig de vraag of ik niet bang voor nog een burn out ben. Al twee keer ben ik over mijn eigen grenzen heen gegaan dus ik begrijp dat mensen zich zorgen maken. Ik zeg nooit ‘nooit’, want je weet niet hoe je leven er over een tijdje uitziet en wat er in je leven gebeurt. Maar ik heb na mijn burn out van vorig jaar veel geleerd. Vooral over mezelf.
Een robot die alles op de automatische piloot doet
Voorheen wist ik niet eens dat mijn grens in zicht was. Laat staan dat ik al ver over mijn grens was gegaan. Ik ging maar door. Was ik moe? Ja, alle moeders zijn toch moe! Had ik nergens zin in? Ja, gek he met een drukke baan en gezin! Je gaat door zonder te voelen. Je wordt een soort robot die alles op de automatische piloot doet. Als je het weekend maar goed uitrust en goed slaapt, dan kan je de week wel weer aan. En zo leefde ik van weekend naar weekend. Ik dacht dat dit normaal was. Iedere moeder met jonge kinderen is toch moe. Niet aanstellen en doorgaan was mijn motto.
Over mijn grens heen
Ik was al zo ver over mijn grens heen dat ik niks meer voelde. Het enige wat ik nog voelde was vermoeidheid. Wat zeg ik, ik was uitgeput. Emoties kon ik er absoluut niet bij hebben dus ik schakelde mijn gevoel uit. Ik deed al mijn dingen zonder gevoel. Ik deed de dingen omdat ik ze moest doen. Niks meer en niks minder. Ik moest namelijk door. Door, voor mijn gezin, mijn werk, mijn huishouden en ga zo maar door. Maar wat deed ik voor mezelf? Ik maakte mezelf alleen maar kapot.
Dan maak je kortsluiting
En toen het moment kwam dat ik nergens meer energie uithaalde, kreeg ik kortsluiting. Toen kon ik alleen nog huilen, huilen en huilen. Al die opgekropte emoties en frustraties kwamen eruit. Dagenlang heb ik als een zombie voor me uit gestaard. En als ik dit niet deed dan zat ik te huilen. Het enige moment dat ik niks voelde was als ik sliep. En zelfs slapen kon ik niet meer. Ik werd ieder uur wakker. Of ik schrok gewoon wakker uit het niets of ik ontwaakte uit één van de vele nachtmerries die ik had.
Focus op beter worden
Hoe het die periode erna is gegaan hebben jullie in al mijn blogs over mijn burn out kunnen lezen. Hoe ik er beetje bij beetje weer bovenop kwam. Wat ik allemaal deed om ‘beter’ te worden; ik ging naar een psycholoog, ik ging naar yin yoga, ik ging meer naar buiten, meer bewegen, gezonder eten en ik zorgde voor genoeg ontspanning. Zo kwam ik beetje bij beetje weer bij mijn oude ik. Ik kon weer voelen. En dat voelen is zo belangrijk voor mij. Ik ben een gevoelsmens en het feit dat ik niks meer voelde was verschrikkelijk.
Ik kan weer voelen
Doordat ik weer voel, voel ik mijn lichaam weer aan. Mijn lichaam en geest staan weer met elkaar in verbinding. En doordat ik weer naar mijn lichaam kan luisteren, maar ook naar mijn gevoel, mijn intuïtie, voel ik precies wanneer ik een stapje terug moet doen. Even een paar uurtjes helemaal niets. Of juist even een wandeling maken en alleen maar genieten van de omgeving. Afspraken verzetten en rust pakken. Niet bang zijn voor de reacties van anderen. Het gaat om mij. Als ik niet functioneer dan loopt op een gegeven moment alles in de soep. Dus reageert iemand bot of niet aardig als ik een afspraak afzeg of moet verzetten, jammer dan. Adem in, adem uit en laat het los. Dat zij zo reageren ligt niet aan jou maar aan hen. Waar ik vorig jaar was daar wil ik namelijk nooit meer komen.
Bang voor nog een burn out
Ik ben dan ook niet bang voor nog een burn out. Mijn lichaam ken ik inmiddels van top tot teen. Als ik moe ben dan ga ik op tijd naar bed. Ik kijk dan een serie of lees een boek en ga voor tien uur slapen. De volgende dag sta ik uitgerust op en kan ik er weer tegenaan. Natuurlijk werk ik hard en veel, zo ben ik. Maar ik weet nu ook dat ik die laptop gewoon aan de kant moet leggen als ik moe word. Even iets anders doen, desnoods een powernap. En daarna kan ik er weer tegenaan.
En naast mijn werk, wat ik heel leuk vind om te doen, doe ik ook leuke dingen die niks met werk te maken hebben. Namelijk tijd doorbrengen met de mensen die belangrijk voor me zijn en met mijn hobby’s bezig. Dan hoef ik nergens over na te denken. En iets wat ik zeker geleerd heb is om mijn telefoon weg te leggen. Even geen Facebook, Instagram, WhatsApp en weet ik het welke apps nog meer. Maar genieten van het moment, in het nu zijn en écht genieten!
Ben jij weleens bang dat je een burn out hebt of krijgt?
