Burn out aanpakken met een psycholoog

Ik ga mijn burn out aanpakken met een psycholoog en vandaag ben ik voor het eerst bij hem geweest. Het was vooral kennismaken en duidelijk krijgen wat er aan de hand is. Het was een emotioneel gesprek. Heel confronterend en gelukkig veel herkenning in de dingen die hij zei. Nu ik weer thuis ben, heb ik wel het gevoel dat weer alle energie uit mijn lijf weg is getrokken. Maar ik heb al een aantal opdrachten meegekregen en volgende week hebben we weer een afspraak.

Waarom naar een psycholoog?

Zoals ik vorige blog over burn out, was dit op aanraden van mijn huisarts. Maar om eerlijk te zijn wil ik zelf ook heel graag hulp. Ik wil erachter komen hoe ik het zover heb laten komen en vooral hoe ik dit in de toekomt voorkom. Waarom ga ik over mijn grens heen? Waarom ‘pik’ ik zoveel dingen die ik eigenlijk niet wil pikken? Hoe komt het dat ik maar blijf geloven in beloftes terwijl ik weet dat ze niet waar worden gemaakt? Waarom wil ik anderen altijd maar helpen en help ik mezelf niet? Waarom ben ik zo diep gekwetst op het moment dat ik teleurgesteld raak? En waarom is waardering zo belangrijk voor mij?

De psycholoog gaf aan dat een groot deel van mijn vragen vanuit mijn perfectionisme komen. Het eeuwige perfectionisme; mijn kracht en zeker ook mijn valkuil. En de niet lullen maar poetsen mentaliteit zorgt ervoor dat ik doorga, terwijl ik dit niet zou moeten doen en dit diep van binnen ook weet. Maar er is hoop; we gaan deze burn out aanpakken met hulp van een psycholoog! En ik weet dat ik hier (nog) sterker uit ga komen.

Snel aan de slag

De psycholoog wil snel aan de slag, omdat mijn klachten steeds meer invloed hebben op mijn privéleven.  Hij is bang dat ik op deze voet richting een depressie ga. En dat was schrikken voor mij want ik voel me niet somber. In tegendeel juist. Ik maak nog gewoon grapjes en geniet van de mensen en dingen om mij heen. Wat ik wel heb is dat als ik iets teveel doe (te lang bezig met bijvoorbeeld boodschappen doen) dan ben ik de rest van de dag en de dag erna moe en heb ik een kort lontje. Alex en de kinderen zijn dan vooral de pineut. En dit is iets wat ik totaal niet wil (duhh logisch).

Mijn energie moet weer terugkomen en dus moet ik daarmee aan de slag. Of als ik toch besluit ergens naartoe te gaan om er ook even uit te zijn (denk aan de stad of bijvoorbeeld tuincentrum) dan ben ik het op een bepaald moment helemaal zat. Ik krijg het warm, begin te zweten, voel me naar en wil naar huis. Dit heb ik ook in mijn vorige blog over burn out verteld. Ik moet dus voorkomen dat dit gebeurt en daarmee gaan we aan de slag. Ik moet dus naast het herstellen, ook leren omgaan met de huidige situatie en wat er nu allemaal met me gebeurt.

Meer bewegen

Zoals ik eerder zei heb ik opdrachten meegekregen. De eerste opdracht is dat ik meer moet gaan bewegen (shit!). En dat moet ik iedere dag een halfuur doen. Het liefst buiten en het moet iets zijn waarmee mijn hartslag omhoog gaat. Dus fietsen of (hard)lopen. Dit moet ik in de ochtend doen. De reden is dat je met sporten onder andere het hormoon endorfine aanmaakt. Endorfine zorgt ervoor dat je stress(hormonen) verslaat. Endorfine wordt ook wel het gelukshormoon genoemd. Sporten zorgt er ook voor dat het cortisolniveau daalt. Cortisol is één van de stresshormonen.

Daarnaast zorgt sporten ervoor dat je lichaam moe wordt en dus slaap je dan beter. Ik slaap nog steeds slecht namelijk. Goed, ik word nu totaal niet gelukkig bij het idee dat ik moet gaan sporten. Maar ik wil me wel beter voelen en dus ga ik iedere ochtend sporten.

Boksen

Daarnaast moet ik gaan (kick)boksen. Mijn eerste reactie was: ‘Oh dan kan ik mijn frustratie kwijt?!’. Maar dat was het niet, niet helemaal. Natuurlijk kan je in boksen je frustratie kwijt, maar voor mij gaat het vooral om focus. Het afgelopen jaar ben ik harder geworden en vooral heel rationeel gaan denken.

Ik moet weer terugkomen bij mijn gevoel, mijn focus. En weer leren luisteren naar mijn gevoel zodat ik de juiste keuzes zal maken. Boksen zal er ook voor zorgen dat ik mijn gevoelens onder controle kan houden. Als ik bijvoorbeeld teleurgesteld ben, zal ik mij daar niet meer zo door laten raken. Ik zal het los kunnen laten en het accepteren zonder dat dit van binnen door blijft sudderen. Boksen kan daar blijkbaar bij helpen. Ik vertrouw mijn psycholoog volledig en ik ga dus op zoek naar een boksschool (waar begin ik toch aan haha).

Mediteren

Mediteren was ik zelf al mee begonnen. Niet heel intensief, maar ik merk dat het met helpt om de rust te vinden en weer bij mezelf te komen. Ik ben hier nog mee aan het oefenen en ik moet hier ook vooral mee doorgaan. Ik zit er al een tijdje aan te denken om mee te doen met een yogaklasje. Maar op de één of andere manier gebeurt het niet. Nu zal ik dus wel naar yoga gaan. Eerst kijken of het bij me past en als dit zo is dan ga ik er natuurlijk mee door.

Schrijven en bloggen

Ik moet blijven schrijven en bloggen. Ten eerste omdat dit nu een van de weinige dingen is waar ik nog wel energie van krijg. Maar ook omdat van me af schrijven mij zal helpen om bepaalde zaken te verwerken en te relativeren en dus zal ik er beter afstand van kunnen nemen. Maar schrijven geeft ook rust en rust is nu belangrijk.

Volgende week heb ik weer een afspraak bij de psycholoog. Ik weet zeker dat we daar weer stappen gaan zetten. Maar ik moet niet te snel willen. Dat is ook mijn valkuil. Ik wil te snel. En nu zal ik dus eens voor mezelf moeten kiezen en de tijd nemen om dit ‘probleempje’ goed aan te pakken, zodat ik weer naar mezelf kan en zal luisteren. Dat ik altijd naar mijn gevoel zal luisteren en actie onderneem als het nodig is en voordat het te laat is. En daarmee zorg ik dat ik me nooit maar dan ook nooit meer zal voelen zoals ik me nu voel….