Search
Close this search box.

Mijn terugblik op 2018; een jaar van veel ups maar ook wat downs

Een terugblik op 2018

Het einde van het jaar nadert en dat is voor mij altijd hét moment om terug te kijken naar het afgelopen jaar. Wat is er gebeurd, wat heb ik geleerd, wat heb ik gedaan. En wat laat ik achter me en wat neem ik mee naar het nieuwe jaar. Wat waren mijn goede voornemens en doelen voor 2018 en heb ik die volbracht? Al met al kan ik zeggen dat 2018 een mooi jaar voor me was. Maar natuurlijk bracht ook dit jaar heftige gebeurtenissen en verdriet met zich mee. Vandaag daarom mijn terugblik op 2018 en alles wat dit jaar mij heeft gebracht.

Op zakelijk gebied veel geleerd

Als ik terugblik op 2018, kijk ik met een goed gevoel terug als het om zakelijk gebied gaat. Ik heb het afgelopen jaar veel geleerd en veel nieuwe dingen gedaan. Ook heb ik nieuwe mensen ontmoet en veel nieuwe contacten gekregen. Ik ben gegroeid als mens. Wat ik dit jaar vooral heb geleerd is dat je niet naar dat stemmetje in je hoofd moet luisteren. Dat stemmetje dat zegt dat je iets niet moet doen of ergens niet heen moet gaan. Ik heb geleerd om naar mijn gevoel te luisteren en het toch te doen als het goed voelde. Hierdoor ben ik op plekken geweest waar ik anders nooit zou komen. Heb ik mensen ontmoet die ik anders niet zou kennen. Ik heb fouten durven maken en ik heb risico’s durven nemen binnen mijn bedrijf die ervoor gezorgd hebben dat ik nu ben waar ik ben.

Mijn blog groeit nog steeds

Mijn blog heeft een mooie groei laten zien. In 2018 kwamen er drie keer zoveel mensen op mijn blog als in 2017. Verdrievoudigd dus! Ik ben zo dankbaar dat mensen mijn website bezoeken en ook echt iets hebben aan de dingen die ik het wereldwijde web in stuur. De blogs over burn out worden dagelijks vaak gelezen, maar ook de blogs over mijn ooglidcorrectie. De topblogs zijn toch wel over het verzorgen van krullend haar en ook andere beauty gerelateerde blogs worden vaak gelezen. En jullie vinden mijn weekoverzichten ook heel leuk, want iedere maandag heb ik een grote piek omdat mensen graag lezen hoe mijn week is verlopen. Doordat mijn blog zo gegroeid is heb ik een paar hele mooie samenwerkingen gehad. Sommigen waren tijdelijk en anderen lopen nog. Ik hoop in 2019 nog meer mooie samenwerkingen op te kunnen zetten.

Meer tijd voor mijn gezin

Als ik terugblik op 2018 wat betreft mijn privéleven was dit ook echt een mooie jaar. Doordat ik meer tijd voor mijn gezin heb is onze band versterkt. Zowel in mijn relatie met Alex maar ook mijn relatie met de kinderen. En zeker ook onderling. Het is heerlijk om zoveel tijd met je gezin door te kunnen brengen en ik besef nu ook hoeveel ik gemist heb in de tijd dat ik bijna fulltime werkte. Ze zeggen weleens dat alles met een reden gebeurt, dat bewijs kreeg ik dit jaar toen Marley in het ziekenhuis kwam te liggen. En daarna nog zo’n drie weken thuis was. Ik kon er volledig voor haar zijn zonder vrij te hoeven nemen of gedoe met een werkgever te krijgen.

Mijn kleine meisje moest naar het ziekenhuis

En dit behoorde dan ook tot de heftige gebeurtenissen van het jaar. Mijn kleine meisje dat ziek bleek te zijn. Ik heb nooit echt gezegd wat er nu gebeurd is en wat er met haar aan de hand is. Misschien wilde ik haar beschermen. Maar ik vond het ook moeilijk om te delen. Niet omdat ik niet wil dat mensen weten wat zij heeft, maar omdat het mij verdrietig maakte. Verdrietig omdat je denkt dat je kind 8 jaar lang gezond is en dit blijkt dan niet zo te zijn.

Leven met epilepsie

De dag dat Marley werd opgenomen was alsof wij in een slechte film waren beland. Allerlei artsen die zich met haar bezighielden; er werd een ct-scan en EEG gemaakt. Ze had namelijk om het half uur last van een trillende lip en dat werd steeds erger. Op een gegeven moment had ze het iedere 12 minuten. Na de EEG was duidelijk dat zij epilepsie heeft. Focale epilepsie wel te verstaan. Dit betekent dat maar een deel van haar hersenen kortsluiting maakt en zij daarom volledig bij bewustzijn is tijdens een aanval. Ze kan gewoon praten en eigenlijk gaat alleen haar lip een paar seconden trillen. Ze moest wel blijven om de aanvallen onder controle te krijgen. Dit heeft uiteindelijk vier dagen geduurd en op de vijfde dag mocht ze weer naar huis.

Het gaat nu heel goed met haar. Ze slikt dan wel twee keer per dag medicijnen, maar ze mag alles doen wat ze voorheen deed. De vooruitzichten zijn positief en eigenlijk is ons leven nu weer zoals het was voordat ze in het ziekenhuis belandde.

Ik blijf positief

Ik ben natuurlijk heel erg geschrokken en heb echt wel een paar keer heftige huilbuien gehad. Vooral toen nog niet duidelijk was wat er nu aan de hand was. Maar toen de ct-scan, mri-scan en bloedonderzoeken aangaven dat er geen gekke dingen waren kon ik weer ademen. Het gekke is dat ik al die tijd het gevoel heb gehad dat het allemaal goed zou komen. Al die tijd bleef ik positief. En nu ben ik alleen maar dankbaar dat dit het maar is. Ze is verder gezond en de aanvallen zijn nu onder controle. Ze gaat gewoon naar school, gaat iedere week turnen en we doen de dingen die we altijd deden. Ik ben nog steeds positief en ik zal dit ook blijven.

Dit betekent overigens niet dat ik me soms zorgen maak of pieker, maar doordat ik er positief in zit duurt het gepieker niet lang en kan ik vooruit kijken. En als ik positief ben is Marley dat ook (al moet ik zeggen dat ze nooit klaagt of piept, wat natuurlijk gewoon mag) en zal dat alleen maar ten goede komen van hoe zij zich voelt. Maar het is geen kunstje. Zo van, ik moet positief zijn voor Marley. Nee, ik ben en voel oprecht een positief gevoel.

Wat écht belangrijk is in het leven

Dit alles heeft er wel voor gezorgd dat ik eens te meer besef wat nu echt belangrijk is in het leven. En dat zijn de mensen van wie je houdt en doen waar je blij en gelukkig van wordt. Ik zal daarom bijvoorbeeld nooit meer gaan werken om te werken.

Ik zeg niet dat ik nooit meer voor een werkgever zal werken, maar ik zal alleen nog werk doen wat ik echt leuk vind en waar ik blij van wordt en energie van krijg. Voor nu is dat met mijn bedrijf bezig zijn. Nu is dat alleen nog mijn blog, maar vanaf 2019 ga ik er nog meer leuke dingen bij doen. Ik zal nog steeds thuis zijn als mijn kinderen uit school komen en niet meer iedere avond uitgeput op de bank liggen (of om 20 uur in bed liggen). Zodra iets me geen energie meer geeft en ik er niet meer blij van word is het tijd om wat anders te gaan doen.

Goede voornemens en doelen voor 2018; gehaald of gefaald?

En als ik terugblik op 2018 en naar de doelen of goede voornemens kijk die ik voor 2018 had opgesteld, kan ik zeggen dat ik ze bijna allemaal heb volbracht. Ik ben 15 kilo afgevallen, ik luister heel goed naar mijn lichaam en doe er ook iets mee (en dat betekent ‘nee zeggen‘), ik heb veel meer tijd voor mijn gezin en geniet van de momenten dat we samen zijn, ik heb dit jaar meer boeken gelezen (die ik met jullie heb gedeeld op mijn blog), ben creatief bezig geweest (vooral in mijn bullet journal) en heb meer tijd voor mezelf ingepland.

Goed, het ontspullen wil nog niet echt lukken en minder geld uitgeven ook niet. Al koop ik wel bewuster en dat wil zeggen dat ik niet zomaar van alles koop maar bedenk of het echt nodig is en of ik er echt blij van word. Maar ik heb wel een beetje gespaard en dat is toch echt een hele prestatie voor mij. Al met al ben ik heel tevreden en zal ik ook voor 2019 weer goede voornemens of doelen opstellen. Door dit op papier te zetten (of in mijn geval in een blog) blijf je bewust van de veranderingen die je door blijft voeren. En hierdoor blijf je ermee bezig.

Op naar 2019!

Deze terugblik op 2018 is voor mij een moment van reflectie. Even stil staan en vooral dankbaar zijn. Maar ook bedenken wat anders kan. Ik ben ervan overtuigd dat 2019 nog meer mooie dingen zal brengen. Natuurlijk zal ik nog meer leren op zakelijk vlak. En zal ik nog vaker risico’s nemen, want ook als het slecht uitpakt heb je weer wat geleerd. Ik ga nog meer nieuwe mensen ontmoeten en leuke events bezoeken. En ik weet zeker dat hieruit mooie samenwerkingen zullen ontstaan.

Ik wil nóg meer bijdragen aan het geluk van anderen en zal hier zeker iets mee gaan doen. Want ik word gewoon blij van het helpen van mensen. Of dit nu door mijn blog is of op een andere manier. En ik zal me blijven ontwikkelen; openstaan voor anderen en andere ideeën. Maar ook leren van anderen. Maar het belangrijkste is nog dat ik besef dat tijd heel kostbaar en fragiel is en die tijd wil ik daarom optimaal benutten. Met mijn gezin en de mensen van wie ik hou. Want puntje bij paaltje is dat voor mij het allerbelangrijkste….

Hoe is jouw terugblik op 2018? En welke lessen heb jij daaruit gehaald?

Deel op:

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

Ontvang leuke updates

Schrijf je in voor mijn Feel Good Nieuwsbrief

Ontvang als eerst de dikste aanbiedingen, leuke tips en nog veel meer!

Wacht!

Schrijf je in voor mijn Feel Good Nieuwsbrief zodat jij altijd de eerste bent die op de hoogte is van de leukste nieuwtjes en aanbiedingen!